
Një vështrim garës kombëtare të Dokufestit
Katër filmbërësa/e kosovarë/e flasin për artin e tyre.
Kur të pëlqen gjithçka, aktrimi është vendi më i mirë të ndodhesh.
Kosova ka shumë shprehi për t’i ndryshuar. Si komb priremi ta humbasim identitetin tonë në çdo gjë të huaj.
Diçka e re po fillon, diçka e re po ndodh. Dhe për të filluar diçka, duhet ta braktisësh të vjetrën.
Po krijojmë një shoqëri me mozaikë të zbrazët — me vetëm disa copëza.
Të qenit migrant më bëri shumë më vetëkritik, por gjithashtu më bëri shumë më reflektues për botën dhe migrimin, Perëndimin, racizmin, të gjitha këto gjëra me të cilat nuk do të merresha po të mos e kisha domosdoshmëri.
S’mund të ekzistoj pa shpresë. Dhe kështu përpiqem ta bëj atë që mundem dhe ta bëj me pasion dhe shpresë se gjërat tjera do të vijnë.
Themi se ky është realiteti im. Por në një familje të madhe, realiteti i secilit është shumë i ndryshëm.

Emily Soreghan
Emily Soreghan është shkrimtare nga Oklahoma. Atje, u përqendrua në ekologjinë e “The Great Plains”, (shqip: Fushave të Mëdha), natyrën e përkatësisë dhe se si zhvillimi i energjisë ndikon në komunitetet rurale. Tani ndodhet në Kosovë përmes grantit Fulbright dhe është ish praktikante redaktoriale në K2.0.
Eksploro më shumë