Edukimi për jetë | Arsimi2019.10.31
Për studentët e asokohshëm viti 2019 është vit jubilar, meqë shënon një gjysmë shekulli nga koha kur ata u bënë brezi i parë i studentëve të Universitetit të Prishtinës.
Semestri i parë në vitin 1960 ende ishte i pakompletuar edhe si lokal, edhe si kuadër, edhe si bibliotekë.
Në atë kohë dominonte gjuha serbo-kroate në plot vende administrative, në jetën e përditshme, në institucione të ndryshme.
Me qëllim të demonstrimit praktik të të ashtuquajturit refleks i kushtëzuar i Pavllovit, ata e kishin sjellë me vete edhe një qen [i cili] ishte edhe shkak i disa batutave tona sepse për ta sjellë atë në Kosovë ishte dashur që edhe për të të sigurohej një pasaportë.
Edhe pse isha nënë e fëmijëve, jam munduar që ta jetoj jetën e studentëve dhe të marr pjesë në aktivitetet që bëheshin në kuadër të fakultetit.
Për çudinë time në orën e dytë në klasë hyri ai burri që e kisha takuar te kroi dhe që doja t’ia laja këpucët.
Ka qenë një praktikë që secili prej nesh mbanim ndonjë prej shokëve ilegalisht aty, se s’kishte vend për të gjithë.
Argëtimi kryesor ka qenë shëtitja nëpër korzo - një orë poshtë e lart, me i pa njerëzit, me u taku me dikend që e njeh.
Të nesërmen që ma kanë marrë babën në burg, mbas dy ditëve veç më kanë thanë, “Ma nuk je!”
Aurela Kadriu
Aurela Kadriu është sociologe, hulumtuese dhe menaxhere kulturore. Hulumtimet e saj për kujtesën, socio-urbanizmin, gjininë e të drejtat e njeriut përqendrohen në historinë bashkëkohore të Kosovës dhe ish-Jugosllavisë. Është drejtore e programit në Qendra Multimedia — organizatë kulturore e përqendruar në prodhim kulturor të fokusuar në teatër dhe letërsi bashkëkohore.
Eksploro më shumë
Debati për urën në Mitrovicë shpërfaqi hipokrizinë e organizuar
Sovraniteti shtetëror s’është aq i thjeshtë sa duket.
“Turpi nuk është i joni”
Ramadan Nishori rrëfen për jetën si i mbijetuar i dhunës seksuale gjatë luftës në Kosovë.
Agresorë dhe viktima në të njëjtën kohë
Djemtë e rinj përballë pritshmërive, izolimit dhe dhunës.
